سلام و دوباره سلام به دوستای خوب و مهربون من که با وجود همه مشغولیت های زیادی که دارید بازم میایید و به نوشته های من سر میزنید، در ضمن قبل از هر صحبت دیگه سال نوی میلادی هم ( البته با چند روز تاخیر) به دوستای مسیحیم تبریک میگم و آرزوی سالی پر طراوت رو براشون دارم.
اجازه میدید یه سوال از دوستای خوبم بپرسم؟!خب، مثل اینکه میدید...(خودم میبرم و خودم میدوزم یا یه چیز شبیه این) تا حالا به این موضوع فکر کردید که خداوند چه نیروی عظیمی رو در اختیار ما قرار داده؟! تا حالا این احساس بهتون دست داده که این جهان بخشی از وجود شما هست(البته با همه اتفاقاتش)؟! شد دوتا سوال!.
میدونم که گاهی به این سوال ها هم فکر کردید و حتما بعضی از شما دوستای خوب من جوابی هم براشون دارید اما اگه اجازه بدید میخوام چند جمله ای رو با هم باشیم.
میدونم که گاهی به این سوال ها هم فکر کردید و حتما بعضی از شما دوستای خوب من جوابی هم براشون دارید اما اگه اجازه بدید میخوام چند جمله ای رو با هم باشیم.
حقیقتش خیلی وقتها فکر می کنم من و این جهان نمیتونیم از هم جدا شدنی باشه(((البته این با نظریه های فیزیکدانهای کوانتوم هم جور در میاد))) در واقع می خوام بگم ما بر روی خودمون و دیگران و آیندمون و حتی روی محیط هم تاثیر می گذاریم و مسئول همه اینها ما هستیم، در واقع ما هستیم تا باعث آفرینش بشیم، آفرینش یک احساس یک ....هر چیزی که شما فکر می کنید درسته. البته ما میتونیم برای خودمون و دیگران و کلاً این جهان خالقان مفیدی باشیم به شرطی که بدونیم چقدر بزرگتر از اون چیزی می تونیم باشیم که الان هستیم.
میدونید کی میتونیم بفهمیم که بزرگتر از اینها هستیم؟ به قول اون ضرب المثل قدیمی وقتی شاگرد آماده باشه، معلم از راه میرسه. بله، وقتی تصمیم قاطع به تغییر زندگی یا رسیدن به یک هدف می گیرید ابزارهای لازم خود بخود از راه میرسند،دوستانتون کتاب به شما قرض میدن، آدمهای مختلف سر راهتون قرار می گیره و بعضی چیزها نظرتون رو به خودش جلب میکنه و دیگه، دیگه خودتون میدونید، بله، همه اینها میاند چون شما آماده دریافت اونها هستید.
واقعاً چرا با وجود توانایی های زیادی که خدا بهمون داده همیشه یک واقعیت رو بارها می سازیم و یک نوع رابطه رو تکرار می کنیم و کلاً خودمون رو دچار روزمرگی می کنیم و از تجربه این همه استعداد غافل میشیم. مطمئن باش اگه همون کاری رو انجام میدی که همیشه دادی، همون چیزی رو بدست میاری که همیشه بدست آوردی. و این درباره احساس شما هم صدق میکنه. بله، درسته که خیلی از اونها ناشناخته هستند، اما بیایید با شهامت به جلو حرکت کنید و با وجود همه سختی ها و مشکلاتش، انتخاب کنید، شاید اسرار وجود همه چیز رو تونستی درک کنی و یکبار اثبات کن نیرویی که خداوند در وجودت قرار داده بزرگتر از هر نیرویی هست که در این دنیاست.
شاید بگید، دلت خوشه نمیشه که همه چیز رو اینجوری دید!!! اما همه این نمیشه ها یک ساختن در ذهن شماست، یک ساختن برای نتونستن.
(((خیلی خیلی لطف کردید که بازم تا انتها با من بودید، احساس اینکه شما دوستانم اینجا هستید و نوشته های من رومیخونید یکی از زیباترین حس های دنیاست))).لحظه های شادی داشته باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
می تونم نظر شما رو بدونم؟